- praecursorius
- praecursōrius, a, um (praecursor), voran-, vorauseilend, haec quasi pr. epistula, Vorbote, Plin. ep. 4, 13, 2: pr. index, ein vorläufiger Bote, Amm. 15, 1, 2.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.